Νυχτερινές εικόνες στο 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Η underground πλευρά του σινεμά βγαίνει στην επιφάνεια στη νέα ενότητα του 53ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με τίτλο «Νυχτερινές Εικόνες». Ταινίες που καταρρίπτουν ταμπού, εξερευνούν τη σκοτεινή όψη της ανθρώπινης φύσης και επαναστατούν με το δικό τους τρόπο, προκαλούν τους υποψιασμένους θεατές και προσκαλούν τους μη μυημένους να τις ανακαλύψουν. Η καυστική, αιρετική ματιά του έλληνα σκηνοθέτη Κώστα Ζάπα και το πειραματικό, ανήσυχο βλέμμα του νέου ισραηλινού δημιουργού Λιόρ Σαμρίζ / Lior Shamriz, θα εγκαινιάσουν στη φετινή διοργάνωση, την «απαγορευμένη» ζώνη του Φεστιβάλ.
Κώστας Ζάπας Συνεπής σε ένα σινεμά με αυθεντικά προσωπικό στίγμα, ο Κώστας Ζάπας ξεγυμνώνει με σκληρό ρεαλισμό μια κοινωνία σε αποσύνθεση, δυναμιτίζοντας τα όρια των προκαταλήψεων. Ενδεικτικό της ιδιαίτερης ταυτότητάς του είναι η συμφωνία με την Trust Film Sales, την εταιρία διεθνών κινηματογραφικών πωλήσεων της Zentropa του Λαρς φον Τρίερ, για εκπροσώπηση του συνόλου του έργου του έλληνα σκηνοθέτη. Προσεχώς, αναμένεται και η επόμενη ταινία του Κώστα Ζάπα με τίτλο Frankenstein: A Death Odyssey, τη μουσική της οποίας θα υπογράψει ο διεθνούς φήμης ιάπωνας συνθέτης Σιγκέρου Ουμεμπαγιάσι, γνωστός από τις συνεργασίες του, μεταξύ άλλων, με τους Ζανγκ Γιμού και Γουόνγκ Καρ Γουάι στις ταινίες “Ιπτάμενα στιλέτα”, “2046”, κ.ά.
Στο φακό του Ζάπα, η αστική καθημερινότητα ιδωμένη μέσα από την οικογένεια, τη σεξουαλικότητα και την πολιτική, εκτίθενται πρωτόγονα, απαλλαγμένα από καθετί συμβατικό. Οι επιθετικοί διάλογοι, οι γκροτέσκ χαρακτήρες και η «βρώμικη» ατμόσφαιρα των ψηφιακών καρέ του, συνηγορούν στα παραπάνω, αποφεύγοντας ταυτόχρονα την παγίδα της «πρόκλησης για την πρόκληση». Ο απαγορευμένος ερωτισμός, η αυταρχική βία και η κατάλυση των ηθικών νόμων μέσα στους κόλπους του κλειστοφοβικού ενδοοικογενειακού περιβάλλοντος κυριαρχούν στην τριλογία των ταινιών “Uncut Family” (2004), “The Last Porn Movie” (2006) και “Μικρές ελευθερίες” (2008). Εδώ ο δημιουργός αποδομεί χωρίς περιστροφές την ελληνική πυρηνική οικογένεια ως παθογενή βάση της γενικευμένης κοινωνικής κρίσης. Στην τελευταία του ταινία “Η ανταρσία της Κόκκινης Μαρίας” (2010), αποκρυσταλλώνεται η άποψη αυτή, υπό πολιτικό πρίσμα αυτή τη φορά, μέσα από ένα πανκ μανιφέστο για την προσωπική επανάσταση δύο αντι-ηρώων, το οποίο, όπως όλη η φιλμογραφία του Κώστα Ζάπα, εκφράζει τολμηρά τη μεγαλύτερη ίσως αρετή του σινεμά του: ωμό, ακραίο, αλλά απόλυτα αληθινό, όπως άλλωστε και η πραγματική ζωή.
Λιόρ Σαμρίζ Το ανατρεπτικό πνεύμα ορίζει το έργο του Λιόρ Σαμρίζ. Γεννημένος το 1978 στο Ισραήλ, με βάση του το Βερολίνο, ο νεαρός σκηνοθέτης χαράσσει πρωτόγνωρες κινηματογραφικές διαδρομές, με πυξίδα του τον πειραματισμό, τόσο θεματικό όσο και υφολογικό. Ζητήματα ταυτότητας, κουλτούρας και σεξουαλικότητας επανεξετάζονται στο έργο του, με διάθεση αυτοσχεδιασμού και ευέλικτη κινηματογραφική γλώσσα. Ο Σαμρίζ συνθέτει ένα πολυμορφικό σινεμά αναμειγνύοντας επιρροές από το video art και την avant garde σκηνή, δημιουργώντας εν τέλει έναν δικό του κόσμο που προσομοιάζει με ένα ιδιοσυγκρασιακό home movie. Χαρακτηριστικό της ανήσυχης φύσης του δημιουργού, είναι και το ημιαυτοβιογραφικό ντεμπούτο του “Japan Japan” (2007), με ήρωα ένα νεαρό που ζει στο Τελ Αβίβ αλλά ονειρεύεται να πάει στην Ιαπωνία, το οποίο κόστισε μόλις 200 ευρώ και βαδίζει μέσα από ένα μωσαϊκό στυλ, στα όρια του DIY κινηματογράφου. Η ταινία προβλήθηκε σε διεθνή φεστιβάλ ανά τον κόσμο, αλλά και στο Μουσείο MoMa της Νέας Υόρκης. Η μοντέρνα πολυπολιτισμικότητα απασχολεί τον σκηνοθέτη και στο “Saturn Returns” (2009), έναν πολιτικά ανορθόδοξο φόρο τιμής στο punk underground σινεμά, ενώ οι δεσμοί μεταξύ γονιών και παιδιών αναδεικνύονται στα “The Magic Desk” (2010) και “Mirrors for Princes” (2011). Στο ατμοσφαιρικό “A Low Life Mythology” (2012), ο σκηνοθέτης εστιάζει σε ένα νεαρό ζευγάρι καλλιτεχνών, με στόχο να διερευνήσει πώς αλληλοδιαπλέκονται ο έρωτας και η τέχνη στη σύγχρονη μητρόπολη. Αντιπροσωπευτικά δείγματα του σκηνοθετικού ύφους του Λιόρ Σαμρίζ αποτελούν οι μικρού μήκους ταινίες του. Στο 53ο ΦΚΘ θα προβληθούν και τα μικρού μήκους φιλμ “Albania” (2002), “Ho! Terrible Exteriors” (2006), “Before the Flowers of Friendship Faded Friendship Faded” (2007), “The Vacuum Cleaner” (2008), καθώς και η πιο πρόσφατη δημιουργία του σκηνοθέτη με τίτλο “Beyond Love and Companionship” (2012).
Το 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης θα πραγματοποιηθεί από 2 έως 11 Νοεμβρίου 2012.
Αδάμ Αδαμόπουλος
«Τα παιδιά Πάνε Cinema» - Κινηματογράφος/ Θέατρο/ Παραγωγές
Cine Παράδεισος, Ζάππα 4 Κορυδαλλός, τηλ. 210-4960955
Από το Σάββατο 13 Οκτωβρίου έως την Κυριακή 28 Απριλίου
Το 2ο Φεστιβάλ Παιδικού Κινηματογράφου, «Τα Παιδιά Πάνε cinema», που θα διεξαχθεί στο Cine Παράδεισος στον Κορυδαλλό, είναι ένα φεστιβάλ το οποίο στους δύσκολους καιρούς δημιουργεί ένα τόνο αισιοδοξίας στους συνανθρώπους μας. Το 1ο Φεστιβάλ Παιδικού Κινηματογράφου έγινε τον Ιανουάριο του 2012 με τον τίτλο «Το Σχολείο πάει cinema» για 6 εβδομάδες και μονοπώλησε το ενδιαφέρον περισσότερων από 23.000 θεατών. Με ένα πολύ οικονομικό εισιτήριο, που φέτος θα είναι 2€ για τις κινηματογραφικές προβολές, 3€ για τις θεατρικές παραστάσεις και το Φεστιβάλ Μαριονέτας και Σκιών και 8.5€ εισιτήριο διαρκείας 2 ατόμων για 4 θεάματα, το Φεστιβάλ Παιδικού Κινηματογράφου θέλει να είναι προσιτό σε όλους. Φέτος το φεστιβάλ θα έχει δράσεις σε όλους τους χώρους του και κυρίως στην κεντρική του αίθουσα, τον Παράδεισο. Οι μικροί θεατές θα μπορούν να παρακολουθήσουν δωρεάν μαθήματα ζωγραφικής, μαγειρικής, μαγείας και καραόκε. Στην αίθουσα του θερινού κινηματογράφου του Παράδεισου θα δημιουργηθεί ένας ειδικός χώρος, στον οποίο τα παιδιά δωρεάν θα παίρνουν μέρος σε ευχάριστους διαγωνισμούς, όπως τσουβαλομαχίες, μονομαχίες σε στρώματα, διαγωνισμό απίθανου τρίποντου, εύστοχου τέρματος, ισορροπία σε σανίδα, τοξοβολία και θα μπορούν να παίζουν με ειδικά φουσκωτά παιχνίδια με την εγγύηση της Air games. Στο Παιδικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου φέτος αναμένονται τουλάχιστον 140.000 γονείς και παιδιά τα Σαββατοκύριακα και τουλάχιστον 35.000 μαθητές στις ειδικές προβολές τις καθημερινές.
OI ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ Oλες οι ξεχωριστές ταινίες της κινηματογραφικής χρονιάς 2012-2013 θα παρουσιαστούν στο παιδικό φεστιβάλ. Φέτος θα υπάρχει και ειδικό αφιέρωμα με ταινίες που θα αφορούν ηλικίες από 15-17 ετών. Ξεχωριστά θα είναι φέτος και τα θεματικά διήμερα, όπως στις 13-14 Οκτώβριου που θα είναι αφιερωμένο στον ΑΣΤΕΡΙΞ και ΟΒΕΛΙΞ με την υποστήριξη της κινηματογραφικής εταιρείας Rosebud, 12 ταινίες από κινούμενα σχέδια μέχρι τις fiction ταινίες της σειράς και βέβαια με την παρουσίαση της τελευταίας πριν βγει ακόμα στις ελληνικές αίθουσες! Για πρώτη φορά στην Ελλάδα θα παρουσιαστεί στο ευρύ κοινό σημαντικός αριθμός των κινηματογραφικών ταινιών, που θα έχουν την ευκαιρία να δουν τα παιδιά ξανά στην μεγάλη οθόνη: Μαλλιά Κουβάρια, Πριγκίπισσα και ο Βάτραχος, Τoy Story 3, Cars 2, Απίθανοι, ο Αδελφός μου ο Αρκούδος, Ρατατούης, Wally-e, Ψηλά στον Ουρανό, Ψάχνοντας τον Νέμο, Άρης καλεί Μαμά, Δεινόσαυρός, Το Βιβλίο της Ζούγκλας, οι 4 ταινίες της Εποχής των Παγετώνων, Πειρατές, Λόραξ, Μπομπ ο Σφουγγαράκης, Οι Περιπέτειες του Τεν Τεν, Εκπαιδεύοντας τον Δράκο, Rango. Σπάνιες ταινίες όπως η Αναστασία, Astroboy, Λούκι Λουκ, Τρελές Περιπέτειες στην Άγρια Δύση, To Νησί του Πειρατή, Ο Γουάλας και Γκρόμιτ στον τεράστιο λαχανόκηπο κ.α. Τα κορίτσια θα έχουν την τιμητική τους με την νέα ταινία της Βarbie, την Tinkerbell και τις Winx! Το φεστιβάλ έχει και την ιδιαιτερότητα να παρουσιάσει πάνω από 12 ταινίες Α’ προβολής! Ταινίες όπως η Μαδαγασκάρη 3, Brave, Ξενοδοχείο για Τέρατα, Zambezia, Wreck it Ralfes, Paranorman, Rise the guardians, Το Μεγάλο Ταξίδι της Ζαράφα, Frankewinnie, Αστερίξ και Οβελίξ στην Βρετανία, Sky force, Μπάρμπι η πριγκήπισσα και η ποπ σταρ. Στο παιδικό φεστιβάλ θα προβληθεί το σύνολο των έργων δύο σπουδαίων δημιουργών κινουμένων σχεδίων, του Μισελ Οσελό και του Χαγιαο Μιγιαζάκι, και θα τιμηθούν με ειδικά βραβεία. Ενώ, να διήμερο θα είναι αφιερωμένο στα καλύτερα Ντοκιμαντέρ με θέμα το Περιβάλλον. Εκτός από τις προαναφερόμενες θα προβληθούν σύνολο άλλες 84 διαφορετικές ταινίες.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 10.30 Ο Αστερίξ και η μεγάλη μάχη 12.00 Ο Αστερίξ και η μεγάλη μάχη 13.45 Αστερίξ και οι Βίκινγκς 15.30 Ο Αστερίξ και οι Ινδιάνοι 17.30 Αστερίξ και Οβελίξ: Επιχείρηση Κλεοπάτρα 19.30 Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς αγώνες
ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 10.30 Ο Αστερίξ στη Βρετανία 12.00 Ο Αστερίξ στη Βρετανία 13.45 Αστερίξ και οι Βίκινγκς 15.30 Ο Αστερίξ και οι Ινδιάνοι 17.30 Αστερίξ και οι Ρωμαίοι 19.30 ΑVANT PREMIERE Αστερίξ και οι Βίκινγκς: Αποστολή στη Βρετάνη
ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ /ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 10.30 Μαδαγασκάρη 3: Φυγάδες στην Ευρώπη 12.00 Μαδαγασκάρη 3: Φυγάδες στην Ευρώπη 13.45 Μαδαγασκάρη 3: Φυγάδες στην Ευρώπη 15.30 Μαδαγασκάρη 3: Φυγάδες στην Ευρώπη 17.30 Μαδαγασκάρη 3: Φυγάδες στην Ευρώπη 19.30 Μαδαγασκάρη 3: Φυγάδες στην Ευρώπη
ΣΑΒΒΑΤΟ 27 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 10.30 Τζίμι Νιούτρον: Το Αγόρι Ιδιοφυΐα 12.00 Τζίμι Νιούτρον: Το Αγόρι Ιδιοφυΐα 13.45 Φάρμα Story 15.30 Φάρμα Story 17.30 Μπομπ ο Σφουγγαράκης 19.30 Μπομπ ο Σφουγγαράκης
Στο τέλος κάθε μήνα θα ανακοινώνεται το πρόγραμμα του επόμενου.
Οι προβολές του Κινηματογράφου καθώς και οι παραστάσεις θεάτρου Σκιών τον Οκτώβρη θα γίνονται στο: Cine Παράδεισο, Ζάππα 4 Κορυδαλλός Για κρατήσεις 210-4960955
Το φεστιβάλ τελεί υπό την αιγίδα του Young Audience Group των Europas Cinemas.
Ένας μικρός απολογισμός του 1ου Φεστιβάλ Παιδικού Κινηματογράφου: To πρώτο φεστιβάλ κινηματογράφου έγινε τον Ιανουάριο του 2012 με τον τίτλο «Το Σχολείο πάει cinema» για 6 εβδομάδες και μονοπώλησε το ενδιαφέρον των γονιών (23.000 θεατές παρακολούθησαν τις ταινίες του Festival.) Παράλληλα, σαν πρωτοπόρος στο Παιδικό θέαμα δημιούργησε συνεργασίες και μπήκε σαν παραγωγός και σε αρκετές παιδικές θεατρικές παραστάσεις ενώ έχει αποκλειστικές συνεργασίες με φορείς Παιδικού Θεάματος. Ενδεικτικά σας αναφέρουμε την ομάδα Πείραγμα, την ομάδα Μαρμελάδα, τα θέατρα Σκιών Σπυρόπουλος και Αθανασίου, την ομάδα Σκαραβαίοι και το θέατρο Σκιών Γκότση. Το κλείσιμο του φεστιβάλ του Ιανουαρίου τελείωσε με μια Συναυλία των Stan και Rec στο προαύλιο χώρο του Παράδεισου ένα αποχαιρετιστήριο party 2.500 ατόμων .
Μανιφέστο Festival • Ο κινηματογράφος είναι η λαϊκή και η σπουδαιότερη Ψυχαγωγία και τέχνη. • Το εισιτήριο μας είναι φθηνό γιατί τα παιδιά και οι γονείς δεν πρέπει να αποκλείονται από την τέχνη. • Ο κινηματογράφος διαπαιδαγωγεί, μορφώνει και ψυχαγωγεί όλες τις ηλικίες. • Οι ταινίες του Festival είναι παράθυρο για γνωριμία με άλλους πολιτισμούς.
"ΤΟ ΚΕΝΤΡΙ" ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ
encardia, η πέτρα που χορεύει
Από 1η Νοεμβρίου στους κινηματογράφους σε Αθήνα – Πάτρα – Θεσσαλονίκη
•Μεγάλο Βραβείο Κοινού Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2012 •Βραβείο και τιμητική διάκριση ΦΕΣΤΙΒΑΛ CINEMA DEL REALE, SPECCHIA ITALIA 2012
«Τα λόγια των τραγουδιών τους μπορεί να μην τα καταλαβαίνεις, αλλά τα νιώθεις!» Η ταινία παρακολουθεί το ελληνικό μουσικό συγκρότημα encardia που εμπνέεται, δημιουργεί και παρουσιάζει μουσικές και τραγούδια μέσα από την πλούσια μουσική παράδοση των Ελληνοφώνων της Κάτω Ιταλίας. Συστηματικά από την ίδρυση του συγκροτήματος (εδώ και περίπου 8 χρόνια) τα μέλη του, ταξιδεύουν στη Νότια Ιταλία, ερευνώντας και αναδεικνύοντας δύο βασικά στοιχεία του λαϊκού πολιτισμού που αναπτύχθηκε εκεί: Τα «γκρίκο», ένα αρχαιοελληνικό γλωσσικό ιδίωμα με προσμίξεις ιταλικών λέξεων, που μιλιέται στη περιοχές της Γκρέτσια Σαλεντίνα και της Καλαβρίας στη Νότια Ιταλία μέχρι σήμερα. Τα γκρίκο υποχωρούν μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς τα φτωχά, απομονωμένα και ρημαγμένα από τη μετανάστευση, ελληνόφωνα χωριά, εντάσσονται στη μεταπολεμική ιταλική πραγματικότητα. Η χρήση της γλώσσα; Σήμερα περιορίζεται στους ηλικιωμένους και τείνει να εξαφανιστεί, παρά τις προσπάθειες για διάσωση και διδασκαλία της στους νεώτερος. Ό, τι όμως δεν καταφέρνει η εκπαίδευση το καταφέρνουν οι ντόπιοι μουσικοί, παλιοί και νέοι, μέσα από τα τραγούδια και την ποίηση. Αυτοί οι «ξεχασμένοι» πάντα συνόδευαν τις στιγμές της ζωής τους με τραγούδια ερωτικά, εργατικά, μοναδικής αξίας μοιρολόγια, νανουείσματα, αλλά και την ταραντέλα πίτσικα. Αυτό μάλιστα είναι το δεύτερο βασικό σημείο ενδιαφέροντος του συγκροτήματος. Μια ντόπια παραλλαγή του γνωστού ιταλικού χορού που στην περιοχή απέκτησε μαγικοθρησκευτικές διαστάσεις και ήταν ένας πολιτισμικά κατασκευασμένος εξορκισμός των προβλημάτων που απέρρεαν από την φτώχεια, τη μιζέρια και την εγκατάλειψη της περιοχής του απομονωμένου ιταλικού νότου, μιας από τις φτωχότερες περιοχές της Ευρώπης. Αυτούς τους ποιητές και μουσικούς συναντούν οι encardia για να εμπλουτίσουν τις εμπειρίες και τα βιώματά τους και να ξαναφέρουν μπροστά μας αυτό το χαμένο πολιτισμό, συντελώντας έτσι στη διάσωσή του.
Ποιοι είναι οι encardia
Οι encardia είναι ένα ελληνικό συγκρότημα που εμπνέεται, δημιουργεί και παρουσιάζει μουσικές και τραγούδια μέσα από την πλούσια μουσική παράδοση της Κάτω Ιταλίας. Ιδρύθηκαν το 2004 και μέχρι τώρα έχουν πραγματοποιήσει περισσότερες από τριακόσιες ζωντανές εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα, Ιταλία, Νότια Γαλλία, Γερμανία, Kύπρο, Αλγερία κλπ. Έχουν εκδώσει τρεις δίσκους που απέσπασαν τις καλύτερες κριτικές, ενώ ιδιαίτερα έχει σχολιαστεί η μοναδική σχέση που έχουν με το κοινό όταν βρίσκονται στην σκηνή. Έχουν συνεργαστεί και δισκογραφικά αλλά και σε ζωντανές εμφανίσεις με τους σημαντικότερους εκπροσώπους της κάτω ιταλικής μουσικής (G. Avantaggiato, R. Licci, Cinzia Villani, Enza Pagliara, E. Castagna, Daniele Durante, τα συγκροτήματα ghetonia, mala lingua, Canzoniere Grecanico Salentino κ.ά.) και με Έλληνες καλλιτέχνες. Τον Αύγουστο του 2008 παρουσιάστηκαν μαζί με το βετεράνο Giovanni Avantaggiato στο κορυφαίο και μοναδικό στο είδος του φεστιβάλ La note della Taranta στην Ιταλία, παρουσία 120.000 θεατών!
Το συγκρότημα encardia αποτελούν οι:
Κώστας Κωνσταντάτος – κρουστά, μαντολίνο, βιολί, τραγούδι Βαγγέλης Παπαγεωργίου – ακορντεόν, φυσαρμόνικα, τραγούδι Μιχάλης Κονταξάκης – κιθάρα, τραγούδι Αναστασία Δουλφή – τραγούδι, καστανιέτες Ναταλία Κοτσάνη – τραγούδι, κιθάρα Δημήτρης Τσεκούρας – κοντραμπάσο, τραγούδι Κωνσταντίνα Καλκάνη & Γιαννα Χαμαλέλη – χορός
Λίγα λόγια για την παραγωγή
Η ταινία γυρίστηκε από το 2010 στην Ιταλία και συγκεκριμένα στην περιοχή της Grecia Salentina και κυρίως στα ελληνόφωνα χωριά και τις πόλεις της Νότιας Ιταλίας. (Lecce, Kalimera, Gallatina, Sternatia, Coriglano, Melpignano, Otranto, Ostuni, Spechia, Torep, Entuli, Brindizi κ.ά.). Γυρίσματα έγιναν στη Μήλο, την Αθήνα και άλλα μέρη που το συγκρότημα περιοδεύει. Στην ταινία εμφανίζονται και τραγουδούν όλα τα σημαντικά μεάλα αλλά και ανερχόμενα «αστέρια» της μουσικής σκηνής του Salento ενώ παρουσιάζονται στο φακό άνθρωποι της πνευματικής ζωής του τόπου που ασχολούνται σήμερα με την γλώσσα gricoαλλά και γενικότερα με την πλούσια πολιτισμική παράδοση της Grecia Slantina, μια από τις πιο ζωντανές παραδόσεις της Μεσογείου. Μεταξύ άλλων εμφανίζονται στην ταινία οι: Ο ηθοποιός Ηλίας Λογοθέτης Οι μουσικοί και χορεύτριες: Giovanni Avantaggiato, Robeto Licci, Francesca Licci, Danielle Durante, Luigi Garpisi, Anna Cinzia Villani, Enza Magniolo, Tonino Zurlo, Uccio Aloisi Gruppu, Salvatore Cotardo, Franca Tarantino, Paoloa Petrosilo, Valentina Cavallini, Rocco Avantiaggiato, Mauro Semeraro.
ΤΟ ΚΕΝΤΡΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ
Σιωπηλό σπίτι/ Silent House
Σκηνοθεσία: Chris Kentis, Laura Lau, Σενάριο: , Φωτογραφία: , Μουσική: , Πρωταγωνιστούν: Elisabeth Olsen, Adam Trese Eric Sheffer, Διάρκεια: 86', Διανομή: Senen Films
Η Σάρα με τον πατέρα της επισκέπτονται το παραλίμνιο εξοχικό τους ώστε να το επισκευάσουν, μιας και πρόκειται να πωληθεί. Μαζί τους θα είναι και ο θείος της Σάρα για να βοηθήσει και αυτός στις εργασίες. Καθώς το σπίτι δεν έχει ηλεκτρικό ρεύμα, ο θείος φεύγει σε αναζήτηση ηλεκτρολόγου, ενώ η Σάρα ακούει διάφορους παράξενους ήχους που την κάνουν να πιστεύει ότι δεν είναι μόνοι τους μέσα στο σπίτι. Σύντομα, τόσο αυτή όσο και ο πατέρας της δέχονται απροσδιόριστες επιθέσεις, ενώ η Σάρα είναι ανήμπορη να ξεφύγει από το κλειδαμπαρωμένο σπίτι. Καθώς η μάχη για την ζωή τους μαίνεται, η λύση του μυστηρίου υπερβαίνει την κοινή λογική.
Η ιδιαιτερότητα της ταινίας έγκειται σε δύο λόγους: Πρώτον, η ταινία εξελίσσεται σε πραγματικό χρόνο και δεύτερον, όλη η ταινία είναι γυρισμένη με την τεχνική του μονού πλάνου. Δύο περιπτώσεις στην ιστορία του κινηματογράφου έχουν γίνει διάσημες γι’ αυτό το χαρακτηριστικό: «Το Σχοινί» του Αλφρεντ Χίτσκοκ και η «Ρώσικη Κιβωτός» του Αλεξάντερ Σοκούροφ. Το ότι οι δύο παραπάνω ταινίες αποτέλεσαν αριστουργήματα, δεν εξασφαλίζει σε καμία περίπτωση όμως ότι η επανάληψη της συνταγής θα έχει επιτυχία. Στο δια ταύτα, η πρωταγωνίστρια του θρίλερ –της οποίας η ευστροφία είναι ως συνήθως υπό αίρεση- κάνει γύρες μέσα στο σπίτι για να βρει μια τρύπα να διαφύγει για τη μισή διάρκεια τουλάχιστον της ταινίας μέχρις ότου να κάνει την εμφάνισή της η λύση του μυστηρίου, η οποία είναι ως γνωστόν τραβηγμένη από τα μαλλιά.
Σύμφωνα με στοιχεία της Wikipedia, το μπάτζετ της ανεξάρτητης αυτής ταινίας ανέρχεται στο πενιχρό ποσό των 2 εκατομμυρίων, ενώ τα έσοδά της στα 13 εκατομμύρια. Είναι σίγουρα εμπαθές μια κριτική να προτρέπει τους αναγνώστες της να μη δουν μια ταινία, είναι όμως και άδικο τέτοιες αρπαχτές να αποφέρουν εκατομμύρια, την στιγμή που εξαιρετικά ποιοτικές ταινίες παλεύουν για να μείνουν λίγες εβδομάδες παραπάνω στις αίθουσες.
Ο Γιουσούφ αποφυλακίζεται για λόγους υγείας μετά από 10 χρόνια φυλακής ως πολιτικός κρατούμενος, καθώς όταν ήταν φοιτητής είχε συμμετάσχει σε ταραχώδεις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις. Μετά την αποφυλάκισή του, αποφασίζει να επιστρέψει στο χωριό του στη Μαύρη Θάλασσα. Εκεί, θα συναντήσει την γερασμένη μητέρα του, καθώς η αδελφή του παντρεμένη πια έχει μετακομίσει στην πόλη και ο πατέρας του έχει πεθάνει. Η καθημερινότητα στο χωριό σκληρή και μέσα στην φτώχεια.Μόνος φίλος του από τα παλιά είναι ο Μιχαήλ που εργάζεται εκεί ως τεχνίτης. Καθώς οι μέρες περνούν και ο Γιουσούφ προσαρμόζεται στη νέα ζωή του θα γνωρίσει την ΄Εκα, μια Γεωργιανή που έχει περάσει τα σύνορα για να συντηρήσει τη μητέρα και τη μικρή κόρη της από την πορνεία. Δυο ψυχές που έχουν βιώσει στο πετσί τους την αδικία και τη μοναξιά, θα καταβάλλουν μια προσπάθεια κόντρα στο πείσμα των καιρών να αδράξουν την ζωή.
Το «Φθινόπωρο» είναι ακόμη μία ταινία που καταδεικνύει την ιδιαίτερη δυναμική του τουρκικού κινηματογράφου και αν αναλογιστούμε το έργο των συγχρόνων Νούρι Μπίλτζε Τζεϋλάν και Σεμίχ Καπλάνογλου, δεν θα ήταν υπερβολή να μιλάμε για μια εξέχουσα σχολή σύγχρονου κινηματογράφου. ΄Ενας κινηματογράφος, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται η λιτότητα των μέσων, της δράσης και των διαλόγων. ΄Ενας κινηματογράφος τα χνώτα του οποίου αγγίζουν την σκληρή καθημερινότητα, τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης και την ανθρώπινη αρετή που αντιστέκεται σθεναρά. Το «Φθινόπωρο» με βαθύ, πολιτικό στοχασμό χρησιμοποιεί με εξαιρετικά αλληγορικό τρόπο την φύση για να περιγράψει την ζωή. Το φθινόπωρο δεν κατατρέχει μόνο τα θαλάσσια κύματα, «φθινόπωρο» επικρατεί και για τον ιδεολόγο Γιουσούφ που αναρωτιέται αν αυτά τα δέκα χρόνια της φυλάκισής του ήταν «για ένα πουκάμισο αδειανό…». «Φθινόπωρο» και στον έρωτα μεταξύ του Γιουσούφ και της ΄Εκα, που μάχονται απέναντι στην σκληρή πραγματικότητα.
Μια ταινία που με τη μεστότητα, τα ποιητικά της πλάνα και την σχεδόν λαογραφική ματιά της στην ζωή του τούρκικου ορεινού χωριού, ταλαντεύεται ανάμεσα στο ακριβό αντίτιμο του πραγματικού αγώνα και στις «πιο όμορφες μέρες μας που δεν ζήσαμε ακόμα» όπως έγραψε και ο αγωνιστής Ναζίμ Χικμέτ.
Κώστας Ζάπας
Cine Παράδεισος, Ζάππα 4 Κορυδαλλός, τηλ. 210-4960955
Από 1η Νοεμβρίου στους κινηματογράφους σε Αθήνα – Πάτρα – Θεσσαλονίκη