της Μαρίας Αναστασιάδου

 

To όνομά της ταυτίστηκε με την ελληνική χαρακτική. Οι μορφές της αναγνωρίσιμες με την πρώτη ματιά: λιτές και απέριττες, με στρογγυλά κεφάλια, ψηλούς λαιμούς, σχηματοποιημένα σώματα σα να τα χωρίζει μια ανάσα από τα κυκλαδικά ειδώλια, σχεδόν πάντα σε άσπρο –μαύρο. Δυναμική και ακάματη υπήρξε η μοναδική γυναίκα της γενιάς της  που τιμήθηκε με τα σημαντικότερα βραβεία για την τέχνη της. 

Ο λόγος για την ιδεολόγο και μαχήτρια της Αριστεράς, Βάσω Κατράκη, που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα της στη νεοελληνική τέχνη. Αν ζούσε σήμερα θα ήταν εκατό ετών. Και με αφορμή αυτή την επέτειο, μια έκθεση – μικρό πανόραμα της δουλειάς της έρχεται να τη συστήσει στους νεότερους και να θυμίσει την πολύτιμη παρουσία της στους παλαιότερους. 

«Δε θέλω παρά να εκφράσω την αγάπη και τον ενθουσιασμό μου προς της ζωή. Κάθε στιγμή που μου ανήκει δεν θα ήθελα να είναι παρά ένας χαιρετισμός προς αυτήν. Να εκφράσω την αγάπη μου προς τον άνθρωπο και τη δικιά του ζωή, με τις χαρές, τα βάσανα και το μόχθο της. Προσπαθώ να εκφραστώ με τον πιο σαφή τρόπο. Αυτό το κάνω γιατί έτσι νιώθω. Με ενδιαφέρει να ‘ρθω σε όσο γίνεται πληρέστερη επικοινωνία με τους ανθρώπους, να μιλήσω με τη γλώσσα τους.  Αυτό είναι η πιο μεγάλη καταξίωση ενός καλλιτέχνη. Δε διαλέγω ορισμένα θέματα, μα βιώματα. Και αυτά μπορεί να έρχονται είτε από τη χώρα που ζεις είτε απ ’έξω, φτάνει να είναι ανθρώπινα.» , έλεγε η Βάσω Κατράκη, που γεννήθηκε το 1914, σχεδόν τη στιγμή που ξεσπούσε ο  Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος,, έζησε τα σημαντικότερα  γεγονότα  της σύγχρονης ιστορίας και σφράγισε με το έργο της μια ολόκληρη εποχή, χαράσσοντας  στην πέτρα την τραγική μοίρα του ελληνικού λαού και τη μάχη για ελευθερία.

Στην έκθεση, που εγκαινιάζεται στις 18 Φεβρουαρίου στην γκαλερί «έκφραση- γιάννα γραμματοπούλου» παρουσιάζονται έργα της αντιπροσωπευτικά, χαραγμένα στο ξύλο, αλλά κυρίως στην πέτρα. Έργα εμβληματικά, μνημειακά, που για πρώτη φορά (μετά το 1994) βγαίνουν προς πώληση για έναν καλό σκοπό: την συντήρηση του πατρικού της σπιτιού, που εγκαινιάστηκε το καλοκαίρι του 2006 ως κέντρο Χαρακτικών Τεχνών και Μουσείο Βάσως Κατράκης στην πατρίδα της, το Αιτωλικό Αιτωλοακαρνανίας, όπου εκτίθεται μόνιμα όλο το έργο της. 

Σήμερα, όμως, καταρρέει αδύναμο να αντισταθεί στο πέρασμα των χρόνων. Παρότι έχει χαρακτηρισθεί διατηρητέο μνημείο, η πολιτεία δεν μπόρεσε να βοηθήσει παρά τις μελέτες που κατατέθηκαν στην Εφορεία Νεότερων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού για τη διάσωσή του. 

 

Εγκαίνια: Τρίτη, 18 Φεβρουαρίου 2014, ώρα 19.30

 

Διάρκεια: 18 Φεβρουαρίου – 15 Μαρτίου 2014

Που: Γκαλερί «έκφραση- γιάννα γραμματοπούλου», Βαλαωρίτου 9α, τηλ. 210-3607598

Τολμηροί ακροβάτες, εντυπωσιακοί σκαντζόχοιροι και  στιβαροί ταύροι έχουν κατακλύσει το αίθριο του Μουσείου Μπενάκη της οδού Πειραιώς. Δεν πρόκειται για απρόσκλητους επισκέπτες, αλλά για τη νέα έκθεση του δραστήριου μουσείου με έργα του διεθνώς αναγνωρισμένου εικαστικού, Κωστή Γεωργίου. 

Η έκθεση αυτή – υπό τον τίτλο Hortus Clausus - εντάσσεται στις θεματικές εκθέσεις-προτάσεις επιμελητών και ιστορικών τέχνης που συνεργάζονται με το Μουσείο Μπενάκη και την συγκεκριμένη πρότεινε και επιμελείται ο ιστορικός τέχνης και επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μάνος Στεφανίδης. 

Στην έκθεση καταγράφεται η έρευνα του καλλιτέχνη στη γλυπτική έκφραση, καθώς και η μεταφορά των βασικών επιτευγμάτων της ζωγραφικής του στον τρισδιάστατο χώρο. 

Πρόκειται για ένα έργο πρωτότυπο, στο οποίο εξπρεσιονιστικά ζώα και παράδοξα ανθρωποειδή ορίζουν την ύπαρξή τους μέσα από το επιθετικό χρώμα – ένα παιχνίδι κυρίως ανάμεσα στο κόκκινο και το μαύρο - τη δυναμική των όγκων αλλά και ένα μινιμαλιστικό στιλιζάρισμα που συχνά παραπέμπει στο σύγχρονο design.

Τα 25 περίπου γλυπτά του Κωστή Γεωργίου οργανώνονται στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη με έναν τέτοιο θεατρικό τρόπο ώστε να λειτουργούν, ως μια κλειστή Εδέμ, ένα «hortus clausus», έναν χώρο μαγείας για το θεατή.

 

Πότε: έως τις 2 Μαρτίου

Που: Στο Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138 και Ανδρονίκου